De 'K' van Kaapstad en Kerstboom

Hallo weer allemaal,

Dit is alweer mijn derde blog, geschreven in de derde week van mijn verblijf. De tijd gaat snel. Veel te snel.

Het was de week van Kaapstad, maar ook de kerstboom. In de supermarkten hing de versiering er al vanaf dat ik aankwam, maar ook hier in huis is inmiddels de kerstsfeer begonnen. Terwijl er weer aan einde komt aan deze zonnige woensdag, hebben wij net onder het genot van een kerstcd, de kerstboom opgezet. Verder hadden we vandaag vrij om flink geld uit te geven op Victoria's Street Market. Dit is een grote overdekte markt met kraampjes vol souvenirs en andere hebbedingen. We zijn voor de deur afgezet (het is daar niet veilig genoeg om over straat te lopen) en 5,5 uur later, bepakt en bezakt, voor de deur weer opgepikt.
Gisteren ben ik, samen met een andere vrijwilliger, een medewerker van Bobbi bear en een vijfjarig (albino) meisje met haar tante, meegeweest naar een ziekenhuis in Umlazi. Ik heb helaas de zaak niet helemaal helder gekregen. De vragen die ik stelde aan de medewerker van BB wist volgens mij zelf ook niet super veel of ze begreep mijn engels niet, kan ook. Wat ik wel weet is dat dit meisje was misbruikt, dat haar tante hardhandig met haar omging en ze ook een huidprobleem heeft. We begonnen op de speciale afdeling voor misbruikte kinderen en vrouwen in het ziekenhuis. Hier moest het meisje (vaginaal) onderzoek krijgen en werd er bloed afgenomen.Vervolgens zijn we naar de huidarts geweest terwijl de tante bij de social worker was. Afspraken op tijd kennen ze hier niet, het is hier wie het eerst komt, wie het eerst maalt. We konden iedere keer dus achterin de rij aansluiten en wachten tot we aan de beurt waren. Bij dit soort onderzoeken mag je niet mee dus uiteindelijk heb ik 6,5 uur zitten wachten... Al het overleg ging in het Zulu en op de vragen die ik stelde kreeg ik geen helder antwoord. Het was dus een vreselijk lange dag en ik vond het ook best frustrerend dat ik geen idee had wat er gebeurde. Toch probeer ik me daar maar zoveel mogelijk bij neer te leggen, want het is hier de gang van zaken. We hebben geprobeerd het meisje bezig te houden en hebben leuk met haar gespeeld. Het is mooi dat je contact kunt leggen zonder elkaar per se te verstaan. Wat begon als het trekken van gekke bekken waar ze ontzettend om moest lachen (sommigen van jullie kennen mijn gekke bekken ;)) eindigde in een soort tikkertje door de drukke gangen van het ziekenhuis. Ik was van tevoren benieuwd hoe de mensen zouden reageren op een albino kindje, maar ik had totaal niet het idee dat ze gek werd aangekeken. Ze had vrij snel contact met andere kindjes. Want ja... Het was best druk met misbruikte kindjes.
Het ziekenhuis op zich was al een hele belevenis. Een oud vervallen gebouw, de ene afdeling liep door in de andere, overal plastic stoeltjes langs alle gangen het zag er vies uit en er waren heel veel mensen. Zieke mensen in de bedden lagen hier en daar gewoon op de gang en soms stonden deuren open van een volle ziekenzaal. Het is nauwelijks te beschrijven.
's Avonds werd er rond 21.45 uur nog een jochie van een jaar of 9 bij ons gebracht. Hij was op een taxu naar huis gezet en op het verkeerde punt afgezet waardoor hij de weg naar huis niet meer kon vinden. Hij is door de politie gevonden en zij vroegen of hij mogelijk bij ons een nachtje kon blijven. Bijzonder: er had nog geen ouder zich gemeld. Vanochtend hebben ze gelukkig de ouders van de jongen gevonden en is kon hij weer naar huis.

Dan het hoogtepunt van deze week: Kaapstad! Wat een mooie stad, ik ben er verliefd op geworden. In de eerste plaats was het al genieten van de vrijheid. We konden daar gewoon zelf over straat lopen zonder bang te zijn dat we zouden worden lastig gevallen, overvallen of wat dan ook. Kaapstad is niet totaal veilig, maar vergeleken bij Durban voelde het als een verademing. Het was de eerste twee dagen ook heerlijk weer aan de 'Waterfront' (haven). Samen met de zee, de palmbomen en leuke uitjes voelde het alsof ik even op vakantie was. Op de eerste dag hebben we rondgelopen bij Waterfront en in het overdekte winkelcentrum, zijn we naar de Botanische Tuin gelegen onderaan de Tafelberg geweest en naar de oudste wijnboerderij van Kaapstad voor een Wine & Chocolate tasting. Op dag twee stond Robben Island op de planning en op de derde dag Simons Town, een bezoek aan de pinguins en een hike (tussen de baboons/apen!) van Cape Point naar Kaap de Goede Hoop. De Tafelberg (die we eigenlijk de eerste dag zouden doen) hebben we gelukkig nog tussen de pinguins en hike kunnen schuiven. Door te harde wind was die namelijk de andere dagen gesloten geweest. Kortom: we hebben alle hoogtepunten van de stad gezien. De gids kwam ons eind van de middag ophalen en dan reden we nog een tot anderhalf uur rond langs de kust met mooie uitzichtpunten voor foto's waardoor we veel hebben gezien (zelfs heel in de verte een walvis). We hebben bij de gids thuis geslapen. Hij heeft een huis tussen Fish Hoek en Simons Town, wat hoger op een berg, met uitzicht op de zee. Een avond zijn we uit eten geweest en de andere twee avonden kookte de gids en zijn vrouw thuis voor ons. Het was gezellig en erg goed geregeld allemaal. Totaal ontspannen heb ik volop van dit weekend genoten.
Ik had wel moeite om weer terug te komen op het project. De taxi zette ons af en de hekken gingen weer dicht. De volgende ochtend was het weer een en al Zulu om me heen en maar afwachten wat er gedaan kon worden (dat was uiteindelijk niets).Gelukkig duurde dit maar een dag en ben ik weer op mijn plek. Er bleek het hele weekend dat wij weg waren een meisje te zijn geweest. Ze was aangeraakt/misbruikt door een buurman en kon pas terug naar huis als deze man gearresteerd was. Ook zo bijzonder: maandag zou deze man gearresteerd worden. Met meisje en al zijn er mensen van Bobbi Bear naar het huis van deze buurman gegaan om erbij te zijn als de politie de man arresteerde. Het meisje moest namelijk ter plekke bevestigingen dat dit de man was die haar had aangeraakt zodat de man vervolgens kon worden opgepakt. Hoe eng moet dat voor zo'n meisje zijn. Uiteindelijk was hij op dat moment niet thuis en niet op zijn werk. Bobbi Bear is toen vertrokken terwijl het meisje thuis kon blijven. De verdachte werd door de politie gebeld om een tijd en plaats af te spreken waar hij heen zou komen om opgepakt te worden. Nog steeds moest het meisje erbij zijn om te bevestigen dat dit de juiste man was. Of dit ook gebeurd is, weet ik niet.

Morgen gaan we met zoveel mogelijk medewerkers van BB naar de ' High Court' in Durban. De rechter zelf belde dinsdag om te vragen of wij een moeder konden bijstaan in het proces. Haar dochter is vermoord door vier vrouwen en ze zit daar iedere keer alleen zonder enige steun. Deze vier vrouwen/verdachten zullen er morgen ook bij zijn. Het is uniek dat BB bij een rechtszaak in ' High Court' gervaagd wordt en het is dan ook een big deal. In onze meest nette kleding zullen we daar morgen verwacht worden. In verband met aanwezigheid van de pers is dit ook voor BB een goede actie om meer bekendheid te krijgen. Het beloofd dus weer een interessante dag te worden.

Het uploaden van foto's bij de blog lukt op het moment niet, omdat de internetverbinding al een een tijd vrij slecht is. Zo nu en dan lukt het wel iets op facebook te zetten, dus zie daar voor foto's.

Tot de volgende blog!